Lekka Szkocja

Byłem w Szkocji:

• If you don't like the weather, wait a minute - prawda
  
• Krajobraz Highland-ów - zaskakująco ładny. Góry i mnóstwo jezior (2 dni nad Loch Ness)
  
• Dobre piwo i public house-y (puby czyli)
  
• Mili ludzie
• Edynburg - ładne miasto
• Podłe jedzenie
• Polacy - dużo

Oczywiście wszystkie obserwacje są bardzo powierzchowne - tydzień czasu to nic. Czułem się trochę dziwnie - niby odpoczynek, a człowiek się śpieszy, bo chce zobaczyć jak najwięcej - misja z góry skazana na porażkę. Wartość poznawcza takiego urlopiku jest minimalna. Co prawda zdążysz zobaczyć kilka miejsc opisanych w przewodniku, ale to tak na prawdę wiele nie zmienia - nie poznałeś ludzi i życia tego miejsca. W głowie masz zbiór niewiele znaczących obrazków.
A teraz ostrożny i niepewny wniosek: Ludzie w Edynburgu wydają się mniej przytłoczeni niż w Polandi. Dlaczego? Może nie muszą się tak silnie zamartwiać codzienną egzystencją - to my jeździmy do nich po dobrobyt, a nie oni do nas. Może brak spięć związanych z zarobieniem pieniędzy na chleb daje im tą swobodę ? Może i tak. To samo wrażenie miałem obserwując ludzi w Niu Jorku. Tam ludzie sobie po prostu żyją.

Wydaje się, że cała sprawa braku przytłoczenia ma jakiś związek z już publikowanym wcześniej cytatem: W idealnym świecie wstałbyś rano, wypił kawę, pomedytował i powiedział: Dobra, dzisiaj pójdę do warsztatu i popracuję nad lampą. Może Polacy muszą się jeszcze trochę pomęczyć, zanim będą mogli po prostu popracować nad lampą?

Czytam to co napisałem powyżej i wniosek jest jasny - to jest introspekcja. Chyba odnosi się i do większej grupy ludzi, ale przede wszystkim - introspekcja (czego i czytelnikom życzę). :)